ΠΡΟΦΙΛ

Ο παππούς μου, Σοφοκλής Μεταξάς (1899-1977), ζούσε στο Κοιλάνι. Όπως όλοι οι κάτοικοι τότε στα κρασοχώρια της Λεμεσού, έφτιαχνε κρασί και ζιβανία από τα αμπέλια του και τα πωλούσε στις πόλεις και στα γύρω χωριά.

Όλοι έλεγαν «το κρασί του Σοφοκλή ξεχωρίζει». Θεωρώ ότι είχε να κάνει με το αμπέλι. Το καλλιεργούσε με περισσή φροντίδα και αφοσίωση. Πάντα ανοικτός στο να μαθαίνει και να ενστερνίζεται το καινούριο, συνεχώς και βελτίωνε τις τεχνικές του.

Ο πατέρας μου, Θεοφάνης Βλασίδης, κατάγεται από το κατεχόμενο Ριζοκάρπασο. Το 1955 πηγαίνει στη Γλασκώβη για να σπουδάσει Χημικός Μηχανικός. Επιστρέφει το 1962 και ξεκινά την καριέρα του στην οινοβιομηχανία της ΚΕΟ, ενώ ακολουθεί η ΕΤΚΟ. Παντρεύεται την κόρη του Σοφοκλή Μεταξά, Μαρούλα και μαγεύεται από την αμπελοκαλλιέργεια και την οινοποίηση.

Το 1968 παίρνει τη γενναία απόφαση να επαναφυτεύσει πειραματικά τους ιδιόκτητους αμπελώνες με διεθνείς ποικιλίες όπως το Shiraz, το Merlot, το Cabernet Sauvignon και το Cabernet Franc. Ήταν από τους λίγους που το τόλμησαν και δημιούργησαν έτσι έναν πολυποίκιλο αμπελώνα με μεγάλες δυνατότητες.

Η απόφασή μου να ασχοληθώ κι εγώ με την οινοποίηση ήρθε αβίαστα. Αντίθετα με τους περισσότερους οινοποιούς που επέλεξαν για τις σπουδές τους στην οινολογία κάποιο Πανεπιστήμιο της Γαλλίας, εγώ, διάλεξα συνειδητά να κάνω το μεταπτυχιακό μου στο UC Davis στην Καλιφόρνια, θεωρώντας ότι θα με φέρει σε επαφή με αντισυμβατικές, μοντέρνες και εναλλακτικές μεθόδους οινοποίησης και θα μου ανοίξει νέους ορίζοντες. Και πράγματι.

Το 1998 γυρίζω από το Davis και ξεκινώ τη συστηματική πια ενασχόληση με τον κυπριακό αμπελώνα, τις γηγενείς και ξενικές ποικιλίες. Δουλεύω στα δικά μου κρασιά αλλά δραστηριοποιούμαι και ως σύμβουλος σε άλλα οινοποιεία.

Το 2003 βρίσκω στην Κολώνη, σε ένα αμπελοτόπι λίγο έξω από το χωριό, αυτό που πάντα έψαχνα. Από την πρώτη στιγμή ήμουν σίγουρος ότι εδώ θα έστηνα τη βάση μου. Το δικό μου Οινοποιείο. Έτσι κι έγινε.

Το Οινοποιείο ολοκληρώθηκε το 2012. Σχεδιάστηκε από τον φίλο και αρχιτέκτονα Ηρακλή Παπαχρίστου και πρόκειται για μία αντισυμβατική επιλογή που δεν μετάνιωσα ποτέ που την πήρα. Για τον πρωτοποριακό και πρωτότυπο σχεδιασμό του κτιρίου, μας έγινε η τιμή το Οινοποιείο μας να εκπροσωπήσει την Κύπρο στα Βραβεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη Σύγχρονη Αρχιτεκτονική – Mies van der Rohe Award 2015.

Οι σπουδές στο Davis καθόρισαν εν πολλοίς και τον τρόπο με τον οποίο φτιάχνω τα κρασιά μου.

Θέλω τα φρουτώδη, αρωματικά στοιχεία της ποικιλίας να κυριαρχούν. Δεν πιστεύω στα υπερώριμα κρασιά που η βανίλια και τα έντονα αρώματα του βαρελιού επισκιάζουν τον πολύπλοκο και μαγικό κόσμο που κρύβει μέσα του το σταφύλι. Αυτό δεν σημαίνει ότι δε χρησιμοποιώ το βαρέλι, ούτε ότι τα κρασιά μου δεν εξελίσσονται και δεν αναπτύσσονται με το πέρασμα του χρόνου. Τουναντίον.

Εξαρχής επένδυσα στον αμπελώνα, με την πεποίθηση ότι η πρώτη ύλη πρέπει να είναι άριστη για να μπορέσει να μου δώσει αυτό που ζητούσα από τα κρασιά μου.

Σήμερα ο ιδιόκτητος αμπελώνας αποτελείται από 210 στρέμματα, φυτεμένος με διάφορες ποικιλίες.

Πολύτιμοι αρωγοί στην προσπάθειά μου είναι οι συνεργάτες μου, οι άνθρωποι που βρίσκονται καθημερινά κοντά μου.